Aalst heeft een nieuwe carnavalprins. Dit mag dan niet zo buitengewoon lijken, want het gebeurt telekenjare opnieuw. Een prinsverkiezing bedoelen wij. Eindelijk nog eens een jaar waarin zich drie kandidaten aanmeldden. Een verademing na verschilende jaren waar slechts twee, en op een gegeven ogenblik zelfs een kandidaat het strijdperk betrad.
Kiesreglement
Betekende dit nu dat het spannender verliep? Niet echt. Of toch want ook deze keer bleek de uitslag weer verassingen in te houden. Opnieuw werd er in de aanloop naar dit toch wel jaarlijks weerkerend evenement gesleuteld aan het kiesreglement. Al een paar jaar probeert men de inbreng van het publiek, de sms-voter, wat aan banden te leggen. Vorig jaar werd de duurtijd waarbinnen het aanwezige publiek en het thuispubliek hun stem kan uitbrengen drastisch ingekort. Dit jaar deed men er nog een schepje bovenop, door een maximumlimiet op het aantal in te voeren. Elke kandidaat kan nog maximaal 1000 sms stemmen achter zijn naam schrijven. Gesteld dat dit zich zou voordoen, volgt daaruit onvermijdelijk dat de beslissing zo goed als zeker opnieuw volledig bij de officiële jury komt te liggen.
Joeri wordt prins in 2015
En heeft dit bij deze verkiezing geleid tot betere en correctere resultaten? Wie zal het zeggen? In elke geval werd toch weer duidelijk dat de officiële jury er anders over dacht dan het publiek. En daar kon het derde onderdeel van de puntentelling: de schriftelijke test over kennis de van Aalst, weinig aan veranderen.
Wie heeft het gehaald? Alledrie mag blijken, maar Joeri net iets meer. Hem werd de nieuwe scepter overhandigd door nu alweer voor de tweede keer ex-prins Werner. Pascal Salomé zal op zijn tweede regeerperiode dus nog wat moeten wachten, ook al was hij voor de jury de betere. En Younes, wel die is nog jong. Hij heeft nog alle tijd voor zich. Een nieuwe gooi naar het prinsschap is zeker aan te raden.
Drie goede shows
De shows van de twee eerste kandidaten die het strijdtoneel mochten betreden waren op een klassieke leest geschoeid. Een reeks liedjes in een vast decor, met wat wisselende elementen en per nummer een ander plunje , steevast gesteund door twee wervelende jonge hippe danseresjes. Een stramien dat de laatste jaren steeds opnieuw werd toegepast. De teksten van de nummers hebben weinig diepgang, liggen makkelijk in het gehoor, en elke kandidaat hoopt met een van zijn nummers de carnavalskraker voor de komende twintig jaar op zijn naam te kunnen schrijven. Het werd dus toch wat uitkijken naar kandidaat nummer drie, Pascal, die aangekondigde, een show van de wat oudere stempel te zullen brengen. En inderdaad, het revuegehalte lag een stuk hoger, al hadden we ook hier, en zeker van iemand als Salomé, wat meer standup comedy verwacht. Wat meer op flessen trekken en wat meer snedige uithalen naar de lokale politieke en andere toestanden.
Hopelijk mag de show van Pascal een vingerwijzing naar de toekomst zijn, want het werd zeker gesmaakt door de juriy. Nu nog zorgen voor meer publieksstemmen, of zal men volgend jaar toch opnieuw gaan sleutelen aan de reglementen. Overigens ook aan de zaalopstelling wordt elke jaar gesleuteld, ondanks het feit dat steeds weer van dezelfde zaal geberuik wordt gemaakt. Waar is de tijd dat men Ons aller Anny Demaght de huid vol schold omdat er maar geen nieuwe fuifzaal in Aalst werd gerealiseerd. Nu zovele jaren later is de roep stilgevallen, maar waar blijft de zaal?
Tot besluit wensen wij de nieuwe prins schitterende carnavalsdagen toe en een al even schitterend carnavalsjaar daaropvolgend. En de organisatie wensen we toe, dat ze het licht ergens mogen zien schijnen en de juiste sleutel vinden om het reglement en de zaalopstelling nu eindelijk eens te finaliseren. Maar misschien behoort ook dit tot het zijn van het Oilsjterse Unesco festijn.
